Σχεδόν δύο χιλιάδες κατεργασμένα λίθινα ευρήματα περισυλλέχθηκαν κατά το βάδισμα και την περισυλλογή κάνναβου. Είναι αξιοσημείωτο το γεγονός ότι τα τριπτά εργαλεία όπως οι μυλόπετρες σπανίζουν, παρά τις έντονες προσπάθειές μας να τα εντοπίσουμε. Η γεωλογία των Αντικυθήρων χαρακτηρίζεται ολοκληρωτικά από ασβεστόλιθο, κάτι που αποκλείει την ύπαρξη κάποιας καλής τοπικής πηγής υλικού για την κατασκευή τέτοιων εργαλείων, και πιθανόν ως αποτέλεσμα να συντηρούνταν.

Ευρήματα από πυριτόλιθο τοπικής προέλευσης και οψιανό εισαγμένο από τη Μήλο. Εικόνα: A. Bevan.

Αντίθετα, το σύνολο απολεπισμένων λίθων είναι πολύ πιο εντυπωσιακό. Το πρωιμότερο υλικό χρονολογείται μάλλον στην Ύστερη Νεολιθική και περιλαμβάνει τριγωνικές αιχμές από βέλη και απολεπισμένους μικρο-πυρήνες. Υλικό από την Τελική Νεολιθική και Πρώιμη Εποχή του Χαλκού υπάρχει άφθονο και περιλαμβάνει μια σειρά πρισματικών λεπίδων, πυρήνες λεπίδων και οδοντωτές αιχμές από βέλη. Κάποια από αυτά τα ευρήματα έχουν βρεθεί σε συνδυασμό με κεραμική της Τελικής Νεολιθικής και Πρώιμης Εποχής του Χαλκού, κάτι που υποδηλώνει πιο εκτεταμένα ή επανειλημμένα επεισόδια κατοίκησης. Όμως πολλά βρίσκονται σε περιοχές λιγότερο κατάλληλες για γεωργία, δημιουργώντας ερωτήματα σχετικά με την εποχιακότητα, μονιμότητα και λειτουργία της αρχικής ανθρώπινης δραστηριότητας στο νησί. Στα ίδια πλαίσια, θα μπορούσαμε να λάβουμε υπόψη και τον εντυπωσιακό αριθμό αιχμών από βέλη, που μάλλον υποδηλώνει την απήχηση που είχε το νησί σε κυνηγούς. Ο τοπικός λευκός πυριτόλιθος χρησιμοποιούταν σχετικά συστηματικά για την κατασκευή μιας εκτενούς σειράς εργαλείων, ανάμεσά τους και βέλη, παράλληλα όμως έχει εντοπιστεί μια αναπάντεχη – για το μέγεθος του νησιού – ποσότητα οψιανού από τη Μήλο, που περιλαμβάνει ένα μεγάλο πυρήνα λεπίδων της Πρώιμης Εποχής του Χαλκού και πολλά βέλη. Οι ενδείξεις για χρήση απολεπισμένων λίθινων εργαλείων κατά τη Μέση και την Ύστερη Εποχή του Χαλκού είναι πιο περιορισμένες.